Bij de loodgieter thuis drupt de kraan. Of bij de tuinman thuis groeit het onkruid welig. Deze voorbeelden laten zien dat het best lastig kan zijn: je eigen vak op jezelf toe te passen. Dat merk ik ook bij de vele singles die ik begeleid en die zelf psycholoog, communicatiedeskundige, coach, HR-manager, etc. zijn. Zij nemen deel aan mijn workshop en/of vragen persoonlijke coaching aan, omdat zij graag de liefde van hun leven willen vinden. De weg ernaar toe, vinden zij vaak moeilijk.

Het is natuurlijk ook een hele omschakeling. Meestal laat je anderen zien wat zij beter of anders kunnen doen. Omdat het niet over jezelf gaat, zie je heel duidelijk waar de schoen wringt. Datzelfde bij jezelf onderkennen is andere koek. En omdat het zo persoonlijk is, kan het je ook behoorlijk raken.

Toch is dát de weg om je succesformule te ontdekken. Die bestaat ten dele uit beproefde stappen zoals ik die al eerder in dit blog heb beschreven en tijdens mijn workshops met de deelnemers oefen. Dat is het simpele deel van de succesformule.

De ware uitdaging zit 'm in het naar jezelf kijken. En in het naar jou laten kijken door een andere professional dan jijzelf, zoals in dit geval door mij. Die ander benoemt die zaken die het verschil zullen maken bij het vinden van je partner, maar wil je die wel weten? Je zet wel die eerste stap, maar wil je die partner ook echt?


Voorbeeld 1: Psychologe ontdekt valkuil

Nog onlangs trof ik een psychologe op de chat die het lastig vond de juiste deelnemers uit het bestand te selecteren. Toen ik met haar meekeek en we spraken over haar keuze, bleek 'oud zeer' haar richting bepaald te hebben. De richting die al die jaren niet had gewerkt! Ze was zich niet bewust dat dit feit nu nog zo'n invloed had en was blij met die ontdekking, hoezeer die haar ook raakte. We hebben met elkaar besproken hoe ze dit het beste kon aanpakken en ze gaf aan opgelucht te zijn. Gewoon omdat zij ontdekt had wat haar weerhield haar partner te vinden.


Voorbeeld 2: Personeelsadviseur ziet rode draad

De personeelsadviseur die mij een poosje geleden belde had juist geen enkele moeite met de profielenselectie. Dat is zijn dagelijkse werk dus 'dat zit wel snor'. Hij had meer het gevoel dat hij de verkeerde contactverzoeken verzond, waardoor hij zijn partner nog niet had ontmoet. Dat had hij goed aangevoeld. Toen hij ze me toezond, moest ik beamen dat geen vrouw daardoor -zoals ik het maar noem- 'opgewonden' zou raken. Je moet tenslotte als vrouw bij het lezen van een contactverzoek het gevoel krijgen 'daar wil ik meer van weten, die wil ik leren kennen!'. Dat was bij zijn contactverzoeken echt niet het geval. Wat hij dan schreef?

Korte teksten als "Jouw profiel spreekt me zo aan, wat heb je dat goed geschreven! En ik kan het weten, want als personeelsadviseur zie ik er dagelijks vele voorbij komen. Zullen we mailen?" Of een variant: "Ik ben zo onder de indruk van je profiel dat ik je alleen maar vraag: zullen we mailen?"

Na wat doorpraten merkte deze personeelsadviseur dat hij zijn werkvaardigheden eigenlijk had meegenomen in het daten. Kort, zakelijk, to-the-point benoemen wat je wilt en daar vooral niet teveel woorden aan vuil maken. Dat is effectief in je werk, maar niet om een vrouw te veroveren. Zij krijgt geen speciaal gevoel bij zo'n contactverzoek.  Dat doorzag hij al pratend ook en hij herkende die rode draad direct ook in zijn profieltekst. Ook die was duidelijk en bondig, maar er ging geen warmte vanuit. Er kwam geen mens uit naar voren. Hij merkte dat hij zichzelf meer bloot zou moeten geven om echt contact te kunnen leggen. En dat vond hij verschrikkelijk moeilijk; was absoluut niet zijn natuur. Maar uit relaties in het verleden wist hij wel dat daar voor hem de sleutel ligt. We bespraken hoe hij daarmee aan de slag kon gaan. Nu is hij vier maanden en een aantal diepgaande coachingssessies verder en een man geworden die zijn gevoel durft te laten zien. Zijn nieuwe vriendin is gevallen voor zijn contactverzoek dat zo persoonlijk was (!).


Voorbeeld 3: Communicatiedeskundige zoekt juiste toon

Het is dagelijkse kost voor de succesvolle communicatiedeskundige die bij mij kwam: inspelen op de doelgroep waarop je je richt en effectief met hen communiceren. Maar hoe vertel je je kinderen en vrienden dat je na het overlijden van je partner graag weer een nieuwe relatie aan wilt gaan? Wanneer vertel je ze over de stappen die je op het datingpad zet en wanneer introduceer je je date?

Het vertellen over deze gevoelige en zeer persoonlijke gevoelens, vond zij het meest lastig. De spiegel toonde haar alle herinneringen aan haar partner en deed haar ook beseffen dat de toekomst daarachter ligt; het greep haar vanzelfsprekend aan.  Samen pakten we haar knelpunten aan en schreven haar eigen communicatieplan. Het gaf haar rust om haar gedachten op een rijtje te zetten en haar 'knelpunten' te benoemen en ermee aan de slag te gaan.



Je spiegel helpt

Natuurlijk kan ik me voorstellen dat je het ondanks deze voorbeelden eng vindt om in die spiegel te kijken en die confrontatie aan te gaan. Je bedenkt misschien nog wel allerlei uitvluchten en geeft iedereen om je heen de schuld voor van alles. Zij zien het niet goed, de datingsites werken niet, je wordt alleen maar door niet-matchende minkukels benaderd, je wordt door het bestand niet gemotiveerd tot actie en doet daarom niets, etc. Als je daar professioneel naar kijkt en jezelf als een van je cliënten ziet, weet je natuurlijk dat je een doek over je spiegel hebt heen gegooid. Ik gun het je dat je die er vandaag nog af wilt trekken om te ontdekken dat ook voor jou die succesformule voorhanden is. Ik gun je die liefde van je leven. Doe gerust een beroep om me als ik je daarbij kan helpen. Met de doelgerichte aanpak kun je dit project succesvol gaan afronden.