Omdat tegenstellingen elkaar aantrekken kan het zijn dat je in het begin van jullie kennismaking geboeid raakt door het ‘andere’ van je date.
Voorbeeld 1: Een man die vrij zwijgzaam is en vooral luistert kan bij jou de indruk wekken dat het een ‘stil water met een diepe grond is’ waardoor je hem aantrekkelijk vindt en hem wilt ‘ont-dekken’. Als je na verloop van tijd merkt dat hij weinig met je deelt, kan diezelfde zwijgzaamheid je gaan storen.
Voorbeeld 2: Een vrouw die enthousiast en spontaan reageert en altijd meer dan voldoende stof tot praten heeft. In eerste instantie wordt ook jij door haar enthousiasme aangestoken. Op de langere duur kun je het ook te druk vinden en zou je willen dat zij wat rustiger overweegt wat ze doet en zegt.
Na enige tijd komt in een relatie het moment dat door een van beiden een opmerking wordt geplaatst als ‘jij ook altijd met je…….’ . Of: ‘doe toch niet altijd zo……..’ En eigenlijk zou je je op dat moment bewust moeten worden wat je doet en wilt gaan doen. De ander veranderen is namelijk praktisch onbegonnen werk. In de verliefde fase zal hij/zij nog alle moeite doen om aan jouw wensen tegemoet te komen. Maar het is dan niet zijn/haar eigen, authentieke gedrag, maar iets dat veranderd is om jou een plezier te doen.
Dat lukt een aantal keren of een poosje, maar na verloop van tijd valt diegene terug in het oude gedrag. Wat we dan zien is dat er nog een paar pogingen worden gedaan om met dreigingen de ander tot verandering aan te sporen: ‘als je dat nog een keer doet, dan maak ik het uit’. Meestal ook alleen met een kortstondige aanpassing als resultaat.
De volgende vraag die je je dan moet stellen is of jij met die eigenschap wilt leren leven. Of je de flexibiliteit hebt om er de charme van in te zien. ‘Elk nadeel heb z’n voordeel’ zei Johan Cruijff ooit. En ook hierin blijkt dat weer een waar woord. Want die zwijgzaamheid uit voorbeeld 1 blijkt in de praktijk dan misschien weinig mededeelzaamheid te betekenen, maar het zou goed kunnen dat jij heel goed in staat bent om de signalen die er wél zijn, goed op te pikken. Je kunt gaandeweg leren dat die misschien nog wel waardevoller zijn dan vele woorden. Of dat je bij de dame uit voorbeeld 2 in je relatie ontdekt dat je door met haar enthousiasme de wereld te bekijken meer mogelijkheden ziet dan je ooit had gedacht. Of dat je daardoor misschien wel ‘losser’ wordt en de wereld anders tegemoet treedt.
Eén ding is wel duidelijk: als je iemand ontmoet en denkt ‘ach, dat verander ik nog wel aan hem/haar en dan is het een leuke partner’, dát kun je beter vergeten! Als dat je vertrekpunt is, dan is de relatie gedoemd te mislukken. Juíst als je in staat bent om de ander te laten zijn wie hij/zij is, zul je namelijk het mooie in die mens ontdekken. Met af en toe even een grrrrrrrrrr misschien, maar daarna wordt je ook weer vertederd. Jullie blijven namelijk twee verschillende mensen en de uitdaging om met elkaar samen te leven is nu juist hetgeen een relatie leuk maakt.
